Nie raz przychodzi w życiu moment, kiedy tracimy pracę. Różne są w życiu sytuacje. Czasem zanim znajdziemy nowe zatrudnienie, musi minąć chwila i wtedy zastanawiamy się nad zasiłkiem dla bezrobotnych, aby mieć ciągłość finansową i nie popaść w długi. Czy wiesz komu należy się zasiłek dla bezrobotnych i w jaki sposób go zdobyć? Odpowiadamy!
Wysokość zasiłku dla bezrobotnych
Wysokość zasiłku dla bezrobotnych zależy od stażu pracy. Na dzień dzisiejszy zasiłek, który otrzymuje osoba bezrobotna wygląda następująco:
- Zasiłek podstawowy 100% (Staż pracy: 5-20 lat) – pierwsze 3 miesiące 861 złotych brutto, kolejne miesiące 676,40 złotych brutto.
- Zasiłek obniżony 80% (Staż pracy: mniej niż 5 lat) – pierwsze 3 miesiące 689,20 złotych brutto, kolejne miesiące 541,20 złotych brutto.
- Zasiłek podwyższony 120% (Staż pracy: więcej niż 20 lat) – pierwsze 3 miesiące 1033,70 złotych brutto, kolejne miesiące 811,70 złotych brutto.

Ile trwa zasiłek dla bezrobotnych?
Przez jaki czas możesz pobierać zasiłek dla bezrobotnych? Nie trwa to przecież wiecznie. Może on być przyznany na okres 180 lub 365 dni – jest to uzależnione od m.in. stopy bezrobocia w powiecie, w którym mieszka bezrobotny, a także jego wieku, stażu pracy, tego, czy ma na utrzymaniu małoletnich do lat 15.
Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy
Rozdział 15. Świadczenia dla bezrobotnych
Art. 71. Prawo do zasiłku dla bezrobotnych
1.
Prawo do zasiłku przysługuje bezrobotnemu za każdy dzień kalendarzowy od dnia zarejestrowania się we właściwym powiatowym urzędzie pracy, z zastrzeżeniem art. 75 negatywne przesłanki prawa do zasiłku dla bezrobotnych, jeżeli:
1)
nie ma dla niego propozycji odpowiedniej pracy, propozycji stażu, przygotowania zawodowego dorosłych, szkolenia, prac interwencyjnych lub robót publicznych oraz
2)
w okresie 18 miesięcy bezpośrednio poprzedzających dzień zarejestrowania, łącznie przez okres co najmniej 365 dni:
a) był zatrudniony i osiągał wynagrodzenie w kwocie co najmniej minimalnego wynagrodzenia za pracę, od którego istnieje obowiązek opłacania składki na Fundusz Pracy, z zastrzeżeniem art 104a-105; w okresie tym nie uwzględnia się okresów urlopów bezpłatnych trwających łącznie dłużej niż 30 dni,
b) wykonywał pracę na podstawie umowy o pracę nakładczą i osiągał z tego tytułu dochód w wysokości co najmniej minimalnego wynagrodzenia za pracę,
c) świadczył usługi na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do których zgodnie z przepisami ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, albo współpracował przy wykonywaniu tych umów, przy czym podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i Fundusz Pracy stanowiła kwota co najmniej minimalnego wynagrodzenia za pracę w przeliczeniu na okres pełnego miesiąca, z zastrzeżeniem art. 104b składki na Fundusz Pracy za zatrudnionych bezrobotnych w wieku powyżej 50 lat ust. 2,
d) opłacał składki na ubezpieczenia społeczne z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności lub współpracy, z zastrzeżeniem art. 104b składki na Fundusz Pracy za zatrudnionych bezrobotnych w wieku powyżej 50 lat ust. 2, przy czym podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i Fundusz Pracy stanowiła kwota co najmniej minimalnego wynagrodzenia za pracę,

e) wykonywał pracę w okresie tymczasowego aresztowania lub odbywania kary pozbawienia wolności, przy czym podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i Fundusz Pracy stanowiła kwota co najmniej minimalnego wynagrodzenia za pracę,
f) wykonywał pracę w rolniczej spółdzielni produkcyjnej, spółdzielni kółek rolniczych lub spółdzielni usług rolniczych, będąc członkiem tej spółdzielni, przy czym podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i Fundusz Pracy stanowiła kwota co najmniej minimalnego wynagrodzenia za pracę,
g) opłacał składkę na Fundusz Pracy w związku z zatrudnieniem lub wykonywaniem innej pracy zarobkowej za granicą u pracodawcy zagranicznego w państwie niewymienionym w art. 1 zakres regulacji ustawy ust. 3 pkt 2 lit. a-c, w wysokości 9,75 % przeciętnego wynagrodzenia za każdy miesiąc zatrudnienia,
h) był zatrudniony za granicą i przybył do Rzeczypospolitej Polskiej jako repatriant,
i) był zatrudniony, pełnił służbę lub wykonywał inną pracę zarobkową i osiągał wynagrodzenie lub dochód, od którego istnieje obowiązek opłacania składki na Fundusz Pracy.