Często pracujemy w firmie wiele lat, a nasza pensja wciąż jest ta sama. Jak temu zaradzić? Wiele osób ma kolosalny problem z rozmową na temat finansów czy raczej wynagrodzenia i ten problem objawić się może już podczas rozmowy kwalifikacyjnej. Oczywiście lekki stres czy zdenerwowanie jest absolutnie normalne, ale zbyt duże obawy mogą całkowicie pokrzyżować twoje plan. Jak negocjować wynagrodzenie? Odpowiadamy!
Jakie są Pana/Pani oczekiwania finansowe?
CV wysłane do pracodawcy, telefon z zaproszeniem na rozmowę – jest. Co dalej? Należy do rozmowy się odpowiednio przygotować, sprawdzić jakie są najczęstsze pytania zadawane przez rekrutera, a także doinformować się w Kodeksie pracy, o co rekruter nie ma prawa zapytać. To wszystko pozwoli ci wyjść na osobę pewną siebie, przygotowaną, co zaimponuje potencjalnemu pracodawcy. Często na rozmowie pojawiają się jednak pytania odnośnie oczekiwanych zarobków czy stawek. Wiele osób ma z tym pytaniem problem. Dlaczego?
Odpowiesz np. 2500 złotych netto, a pracodawca w głowie miał kwotę 4000 złotych netto. Pojawia się myśl, że nagle pracodawca zatrudni cię za 2500 złotych netto, a twój kolega z biurka obok, za ten sam zakres zadań i obowiązków otrzyma wynagrodzenie wysokości 4000 złotych netto. Co wtedy? Iść do szefa i powiedzieć, że „to nie sprawiedliwe”? W końcu takie były twoje oczekiwania, prawda? Pracodawca je spełnił.
Jeśli odpowiesz 5000 złotych netto, a inni pracownicy otrzymują te 2500 złotych netto, pracodawca najpewniej nie zatrudni cię, ponieważ nie może sprostać twoim wymaganiom i oczekiwaniom, zatem dochodzi do wniosku, że będzie to niepotrzebne marnowanie czasu, zarówno twojego, jak i jego. Znajdujesz się w tzw. impasie.
Jak odpowiedzieć na to pytanie na rozmowie kwalifikacyjnej?
W przypadku w którym masz znajomego zatrudnionego w tej firmie na tym stanowisku to pytanie to bułka z masłem. Wystarczy, że zapytasz go, ile on zarabia. Możesz nawet podać kwotę nieco wyższą i sprawdzić, jak zareaguje na to potencjalny pracodawca. Jeśli jednak nie masz takiej możliwości. Pojawia się mały problem. Jak temu zaradzić? Przede wszystkim znaj swoją wartość! Nie szukaj pracy na gwałt, o ile nie zmusza cię do tego sytuacja. Najlepiej pracy szukać, gdy ma się wygodną posadę i dobrą umowę w jednej firmie, ale wie się, że nie będzie się tam pracowało do końca życia. Wtedy możesz swobodnie przebierać w ofertach. Jeśli pracodawca odmówi proponowanemu przez ciebie wynagrodzeniu, nic straconego.
Wynagrodzenie dostosuj do swoich umiejętności, doświadczenia, a także stanowiska. Dobrą metodą jest sprawdzenie zarobków na danym stanowisku np. na serwisie Wynagrodzenia.pl. Znajdziesz tam medianę, czyli średnią wynagrodzenia w danym zawodzie. Przyjmij tę kwotę jako kwotę wyjściową. Jeśli jesteś ekspertem w swojej branży – zwiększą ją. Jeśli dopiero zaczynasz – zmniejsz. W ten sposób unikniesz powiedzenia zbyt dużej lub zbyt małej kwoty.
Jak negocjować wynagrodzenie w trakcie zatrudnienia?
Mówi się, że negocjowanie wynagrodzenia na procesie rekrutacji jest znacznie prostsze, niż negocjowanie wynagrodzenia podczas zatrudnienia. Jest to oczywiście prawdą. Nie oznacza to jednak, że jest to zadanie niemożliwe do wykonania. Przede wszystkim musisz sobie zdawać sprawę z tego, że głupia złotówka czy dwa złote więcej za godzinę, w skali miesiąca da ci już ładną sumkę. Nie bój się więc prosić szefa o tego typu „podwyżki”. Aby jednak o taką podwyżkę wnioskować, upewnij się, że nie masz sobie nic do zarzucenia.
Jeśli idziesz do szefa, prosząc go o podwyżkę, a twoje wyniki są średnie, robisz wiele błędów, często się spóźniasz czy wykorzystałeś już wszystkie „uż-tki”, czyli urlopy na żądanie, mimo że minęły dopiero dwa miesiące od podpisania umowy. Najpewniej spotkasz się z odmową i jest to naturalne. Pamiętaj, że aby wnioskować o pożyczkę i ją dostać musisz na nią „zasłużyć”. Oznacza to, że musisz być lepszy, niż byłeś na początku czy w późniejszym etapie zatrudnienia. Znaj swoją wartość, ale też nie stawiaj siebie na piedestale. Wtedy wszystko pójdzie zgodnie z planem. Powodzenia!
